Sprawdzian

Izabela

Izabela

To nie jest wszystko ale część, jakby ktoś mógł napisać chodź kawałek jeszcze, ja mam beznadziejną klawiaturę i trudno mi sie pisze. Napisałam do strony 30. a od 31 do 77 trzeba.... takie ważniejsze pojęcia... dzięki =)

Róża

niech każdy napisze choć troszke i się uzbiera pomoc
ja bym chetnie napisał ale nie mam ksiązki Sad

Hyper

Ja wieczorem kilka stron dopisze;p

Adam

Jak pamiętacie jakie pytania zadawał przy braniu do odpowiedzi nauczyciel, wypiszcie je, jest duża szansa, że będą na sprawdzianie.

Od 31. strony - ważniejsze rzeczy wg. mnie:

Pogląd filozoficzny, według którego życie społeczne jest uwarunkowane przez czynniki zewnętrzne, nazywa się determinizmem.
Stanowisko odrzucające tezę o determinacji życia społecznego, głoszące, że ma ono samoistny i autonomiczny charakter nazywa się indeterminizmem. Skrajnym jego przejawem jest woluntaryzm, który uznaje wolę jednostek i zbiorowości za jedyne źródło wszelkich zjawisk społecznych.
Społeczeństwo zbudowane z elementów (grup społecznych), które same mają swój kształt i spełniają określone funkcje, nazywane jest społeczeństwem morficznym (gr. morfe - kształt). Jego przeciwieństwem jest społeczeństwo amorficzne - względnie jednolite, pozbawione struktury, lub mające strukturę cząstkową.
W socjologii strukturę społeczną określa się jako zbiór elementów, z których składa się społeczeństwo, oraz układ zależności między nimi.
Struktura społeczna jest układem złożonym. Wyróżnia się w jej obrębie mikrostrukturę i makrostrukturę.
Mikrostruktura jest układem pozycji i ról społecznych jednostek w ramach grup społecznych oraz małych grup wchodzących w skład większych zbiorowości (przykłady:wspólnoty rodzinne, społeczności lokalne, kręgi rówieśnicze przyjacielskie).
Makrostruktura jest układem klas i warstw społecznych, grup społeczno-zawodowych, wielkich społeczności terytorialnych. Jest właściwością społeczeństwa globalnego, narodu, państwa.
Wg. koncepcji funkcjonalnej struktura społeczna jest układem ról społecznych związanych z podziałem i organizacją pracy w skali całego społeczeństwa.
Konsensus - dobrowolne porozumienie społeczne, powszechna zgoda.
Integracyjna koncepcja społeczeństwa - ujmuje ona strukturę społeczną jako system utrzymywany w równowadze oraz harmonii przez ustalone i powtarzające się procesy. Opozycyjny charakter wobec tej teorii społeczeństwa ma konfliktowa teoria społeczeństwa, która przeciwstawia równowadze i stabilności społeczeństwa jego chwiejność i ciągłe zmiany: integracji - konflikty; koordynacji - dezintegrację; wspólnie uznanym wartościom - rozbieżne interesy; konsensusowi - przymus. Jest ona podstawą dychotomicznego ujęcia struktury społecznej (podział dwuczłonowy).
W dychotomicznym ujęciu struktury społecznej dokonuje się dwuczłonowego, biegunowego podziału społeczeństwa na przeciwstawne grupy(uprzywilejowani i upośledzeni, posiadający i nieposiadający, pracujący i niepracujący, bogaci i biedni, rządzący i rządzeni).
Karol Marks - niemiecki filozof, ideolog, działacz polityczny, twórca komunizmu naukowego.
W ujęciu gradacyjnym społeczeństwo jest przedstawiane jako hierarchiczny układ grup ludzi wyróżnionych ze względu na stopień natężenia cech ich położenia społecznego:wykształcenia, dochodów, majątku, władzy, prestiżu. Grupy o tym samym bądź zbliżonym stopniu natężenia określonej cechy lub cech stanowią warstwę społeczną. Warstwy są więc rozmieszczone pionowo - jedna nad drugą. Razem tworzą system stratyfikacji społecznej nazywany też systemem uwarstwienia społecznego.
Klasami społecznymi są nazywane podstawowe grupy w społeczeństwie. Klasy społeczne różnią sie między sobą rolą i pozycją ekonomiczną. W społeczeństwie kapitalistycznym występuje obiektywna sprzeczność interesów dwóch klas podstawowych - kapitalistów i robotników.
Przedstawione w ogólnym zarysie różne koncepcje klas społecznych opierają się na wspólnych założeniach teoretycznych:
- klasy jako podstawowe grupy w strukturze społecznej są następstwem podziałów ekonomicznych społeczeństwa: własności, pracy i dóbr.
-przynależność do klasy społecznej ma względnie trwały charakter,
-położenie klasowe jest źródłem wspólnoty interesów klasowych,
-przeciwstawne położenie klas biegunowych jest źródłem konfliktów między nimi.
Max Weber - socjolog, historyk, ekonomista niemiecki. Posługiwał się pojęciem klas społecznych opartym na kryteriach ekonomicznych.

Według współczesnego filozofa społecznego Chaima Perelmana można wyodrębnić 5 najczęściej występujących koncepcji sprawiedliwości:
-sprawiedliwość oznacza realizację zasady: każdemu to samo - zgodnie z nią wszyscy powinni być traktowani jednakowo, niezależnie od różnic indywidualnych.
-sprawiedliwość oznacza realizację zasady: każdemu wg. jego potrzeb - kierowanie się tą zasadą ma przede wszystkim na celu zmniejszenie cierpienia wynikającego z niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb.
-sprawiedliwość oznacza realizację zasady: każdemu wg. jego zasług - trudnym jest jednak mierzenie i określanie tych zasług. Nie wiadomo bowiem czy należy brać pod uwagę rezultat działań, czy sam wysiłek włożonych w ich realizację.
-sprawiedliwość oznacza realizację zasady: każdemu wg. jego dzieł - wedle tej zasady ludzie powinni być traktowani odpowiednio do rzeczywistego wyniku ich pracy.
-sprawiedliwość oznacza realizację zasady: każdemu wg. jego pozycji - w myśl tej zasady ludzi traktuje się na podstawie ich przynależności do określonej kategorii społecznej, zasada ta nie jest jednak powszechna - dzieli ludzi na grupy, które mają być traktowane w odmienny sposób.

Dyskryminacja ze względu na rasę, płeć, religię.

Ruchliwość społeczna oznacza przechodzenie jednostek lub grup z jednego miejsca struktury społecznej w inne. Źródłem ruchliwości społecznej są przekształcenia struktury społecznej, zwłaszcza zmiany w społecznym podziale pracy, liczbie i rodzajach miejsc pracy oraz strukturze zatrudnienia.
Społeczeństwa, w których zjawisko ruchliwości nie występuje nazywają się społeczeństwami zamkniętymi. Natomiast społeczeństwa, w których ruchliwość społeczna ma szeroki zasięg, określane są mianem społeczeństw otwartych.

Grzesiek - skończyłem pisać na 45 stronie ^;^

Izabela

woow ale fajnie =D
no to będzie ściąga

dzięki =)

Adam

nie ma sprawy, może coś jeszcze dopiszę, ale znacznie później (koło 23.00), chyba że Grzesiek wcześniej to zrobi

Hyper

Ład sPOłeczny to forma organizacji życia zbiorowego oparta na poszanowaniu i przestrzeganiu tradycyjnych norm i wzorów zachowań, na harmonijnym współdziałaniu jednostek i grup w osiąganiu ważnych celów sPOłecznych

Konstytucja III RP ustanawia ustórj POlityczny nazwany demokracją parlamentarną Wprowadza m.in. takie zasady i instytucje zycia POlitycznego jak" demokratyczne mechanizmy wyłaniania i funkcjonowania wielu partii i oPOzycji POlitycznej, prawa obywatelskie i swobody POlityczne.

Lobbing-wpływ grup interesów na decyzje władz państwowych
Korupcja- przyjmowanie korzyści materialnych przez pracownika państwowego lub sPOłecznego urzędu w zamian za wykonanie czynności wrzędowej lub w zamian za zatajenie przestępstwa
model socjaldemokratyczny - określa się mianem sPOłecznej gospodarki rynkowej, tzn takiej gospodarki, która opiera swoje funkcjonowanie na zasadzie efektywności ekonomicznej.
model liberalny - z ograniczonymi do minimum funkcjami państwa
solidaryzm sPOłeczny - doktryna głosząca wspólnotę interesów wszystkich ludzi i wynikającą stąd konieczności wzajemnej pomocy oraz wspierania się i działania w urzeczywistnieniu celów ogólnospołecznych

Globalizacja jest procesem modernizacji komunikacji,produkcji, handlu, finansów, transportu, funkcjonowania państwa, [polityki i kultury występującym w skali ogólnoświatowej

Kulturę można rozumieć w sensie opisowym i wartościującym. W podejściu opisowym unika się wartościowania zjawisk kulturowych. Natomiast potocznie kultura jest oceniana w sposób emocjonalny. Chodzi tu zwłaszcza o etnocentryzm-różny sposób oceniania kultury własnej i obcej. Przejawia się on tym, że własną kulturę gloryfikuje się i ocenia wyżej od obcej, a w skrajnym wypadku obcą kulturę neguje się i odrzuca, okazując wobec niej niechęć, a nawet wrogość.
Prowadzi to do ksenofobii czyli postawy lęku i agresji wobec obcych.
Etyka - ogół ocen i norm moralnych charakterystycznych dla danej zbiorowości.
Etyka posługuje się także pojęciem czynu morlanego określającym warunki, jakie muszą być spełnione, aby działanie mogło być uznane za morlne.
Prawo określa wzów obywatela i jego obowiązki w stosunku do państwa, dysponując sankcjami i przymusem w wypadku, gdy nie są one przestrzegane.
Moralność ocenia postępowanie ludzi jako dobre lub jako złe.
Systemy religijne osądzają ludzkie czyny według ich zgodności z wolą boską, obiecując zbawienie wieczne za podporządkowanie się jej i zapowiadając potępienie jako karę za przeciwstawienie siętej woli.
Zwyczaj apeluje do konwencji i nawyku - za ich nieprzestrzeganie jednostce grozą negatywne oceny, izolacja a nawet kary ze strony otoczenia

Podkultura(subkultura) - termin odnosi się do grup społeczeństwa, które charakteryzuje się własnymi, specyficznymi cechami położenia społecznego, wzorami zachowań i systemem wartości.
Kontrkultura - termin wyraża się zarówno w odrzucaniu kultury dorosłych, jak i w sprzeciwie wobec tworzenia kultury nowej

Politykę traktuje się jako sztukę rządzenia państwem, obejmującą organizację i kierowanie sprawami określonej zbiorowości. W świetle przedstawnionych definicji polityka obejmuje kilka podstawowych rodzajów zjawisk społecznych:
-wyrażanie i realizację interesów podstawowych grup społecznych;
-stosunki polityczne związanie z walką o władzę oraz jej sprawowaniem;
-działalność instytucji politycznych, przede wszystkim państwa i partii politycznych;
-świadomość polityczną;;
-kulturę polityczną;
-opinię publiczną.

Podmiotowością polityczną nazywamy zdolność jednostek, grup, organizacji i instytucji do tworzenia polityki
Do ostatecznych podmiotów polityki są zaliczane społeczeństwa narodowo-państwowe, klasy,warstwy,wspólnoty etniczne, grupy pokoleniowe, regionalne, społeczności lokalne, wspólnoty wyznaniowe itp.
Podmiotami bezpośrednimi są organizacje i instytucje polityczne prowadzące działalność polityczną oraz uczestniczące w sprawowaniu władz y i rządzeniu (np. władze państwowe, samorządy terytorialne, partie polityczne, e1337y polityczne)

System polityczny tworzą: organy państwowe, partie polityczne, organizacje społeczne uczestniczące w działaniach politycznych państwa, podstawowe zasady i normy regulujące działania podmiotów polityki oraz relacje między nimi, a także uznawane wartości i cele polityki.

Przez władzę rozumie się możność podejmowania i realizowania decyzji niezależnie od woli ludzi, których dotyczy. Podstawowym przejawem władzy politycznej jest władza państwowa. Bezpośrednimi podmiotami władzy są instytucje polityczne.
Władza ekonomiczna jest przywilejem płynącym z pozycji ekonomicznej jednostek lub grup społecznych.
Legitymizacja władzy, czyli uznawanie jej za prawomocną. POdstawowym wyznacznikiem legitymizacji jest posłuszeństwo obywateli wobec władzy

Powszechnie przyjmuje się za Maxem Weberem trzy typy legitymizacji władzy:
1.Legitymizacja przez tradycj,e - opiera się na wierze, że władza jest prawowita, gdyż istniała zawsze
2.Legitymizacja typu charyzmatycznego - czerpie swą nazwę od pojęcia charyzma, co oznacza niezwykły dar osób do podporządkowywania i zjednywania sobie innych ludzi. Możliwe są 3 sposoby zdobycia władzy charyzmatycznej: następca ma również osobowość charyzmatyczną; ustępujący wódz charyzmatyczny wyznacza nowego, przelewają swą charyzmę na następcę; najważniejsi uczniowie i zwolennicy wodza charyzmatycznego wyznaczają następcę.
3.Legitymizacja typu prawnego - opiera się na wierze w racjonalny charakter prawa, które jest podstawą trwałego i pożadanego ładu politycznego